Skąd pomysł na bloga o psychiatrii i psychoterapii?
BLOG Z POTRZEBY SERCA I ROZUMU.
Pomysł powstał jak w tytule, z potrzeby serca i rozumy.
Od samego początku pracy w zawodzie lekarza psychiatry i psychoterapeuty złości mnie, podejście przeciętnego "Kowalskiego" do tematu psychiatry i psychoterapii.
Moi pacjenci - osoby chore psychicznie i zaburzone psychicznie nadal mimo, że mamy XXI wiek traktowani są jak Ci gorszego sortu, wytykani palcami, nie brani na poważnie.
Mówiąc to odnoszę się zarówno do dofinansowanie służby zdrowia sektora psychiatrycznego, jak i traktowania osób potrzebujących pomocy psychiatry, czy psychoterapii w codziennym życie.
W moim odczuciu, w odpowiednio trudnych warunkach praktycznie każdy z Nas mógłby potrzebować wsparcia.
Tabu psychiatryczne rodzi lęk i cierpienie.
Wiele osób kryje się z tym, że korzysta z pomocy specjalisty lub idzie po pomoc w złym stanie.
Inni nigdy się nie zgłoszą i cierpią latami w samotności. Niektórzy odbiorą sobie życie, choć mogliby żyć w satysfakcjonujący sposób.
Etykietowanie nigdy nie prowadzi do niczego dobrego.
Tracimy ogromny potencjał, który daje psychoterapia i psychiatria- poprawy jakości życia, rozwoju własnego, wypełnienia deficytów, które wynieśliśmy z domu.Zachęcam do korzystania z pomocy, która jest za rogiem, bo nie trzeba całe czas iść pod górę.
Jeśli ktoś złamie nogę oczywiste jest, że pójdzie do ortopedy ją poskładać, jeśli ktoś cierpi z powodu choroby psychicznej lub zaburzenia nie idzie nigdzie, bo się wstydzi, bo nie wypada.
Nie ma w tym logiki, wiec zachęcam do przerwania tematu psychiatrycznego tabu, zmiany utartych sposobów myślenia.
Na blogu będę pisała o różnych aspektach psychiatrii i psychoterapii- moimi oczami, oczami praktyka.
Będę starała się wnosić wartość merytoryczną, popularyzować psychiatrię i psychoterapię.
Trochę jak praca u podstaw, małą cegiełka w tworzeniu innej perspektywy na otaczającą nas rzeczywistość.
