Kolejne walentynki w samotności. Trudności w znalezieniu bliskiej osoby oczami psychiatry terapeuty.

Walentynki ...

Dla wielu osób jest to czas trzymania się za ręce i patrzenia sobie w oczy, podczas romantycznej kolacji. Są jednak osoby, które co roku tego dnia przeżywają dyskomfort, smutek lub nawet maja odruch wymiotny. Część z tych osób mimo szczerych intencji, nie jest w stanie znaleźć tzw. 2 połówki. 

Morze jest pełne ryb, ale Ci którzy ryby łowili, na pewno potwierdza, że aby złowić rybę, przydaje się trochę szczęści - traf. 

Praktyka terapeuty pokazuje jednocześnie, że często szczęście nie wystarcza, aby pokonać samotność. 

Praca terapeutyczna z osobami borykającymi się z samotnością, rysuje pewne wzorce trudności interpersonalnych, które mogą uniemożliwić znalezienie tej lub tego jedynego.

Terapia nie polega bezpośrednio na pomocy w znalezieniu bliskości, ale w pokonaniu trudności wewnętrznych, które utrudniają jej znalezienie.

Jak to się dzieje, że niektóre osoby nie mają problemu we wchodzeniem w relacje, inne mają duży problem? Spróbujmy spojrzeć na to zagadnienie oczami psychiatry - terapeuty.

Dziś temat, jak pomoc szczęściu - zarzucić wędkę - złowić 2 połówkę i poczuć szczęścia i pogody ducha przy jej boku...

Temat jest bardzo złożony, w tym poście chciałabym poruszymy, tylko kilka potencjalnych problemów psychologicznych, osób borykających się z samotnością.

Zacznijmy od banału...

Akceptacja siebie...Poczucie własnej wartości.

Wszyscy trąbią o akceptacji siebie.... O co chodzi z tą samoakceptacją? Czy to, że lubimy i doceniamy siebie ma aż takie duże znacznie? 

Samoakceptacja to świadomość siebie, a ta daje przestrzeń na autoprezentację, bez lęku. Ktoś wie, jakie są jego mocne i słabe strony, nie boi się tych słabszych i wie, jak pokazać się z tych najlepszej. 

Kontakt z osobą, z poczuciem własnej wartości, daje wyobrażenie drugiej osobie, o jej potrzebach, oczekiwaniach, granicach.  Partner lub partnerka "strasząc pióra", może zaprezentować jaką wartości dodaną, może potencjalnie być  dla tej konkretnej osobie. 

Ludzie lubią otaczać się i w chodzić w przewidywalne relacje, interakcje z samoświadomymi ludźmi. (mówimy o zdrowych relacjach). Dzięki temu ich życie jest bardziej przewidywalne. 

Brak akceptacji  siebie to potencjalne obciążenie dla partnera. Dlatego osoby często mniej urodziwe, ale akceptujące siebie, mogą być w potencjalnie bardziej satysfakcjonującym związku. 

Brak wiary we własną atrakcyjność,  często powiązany jest z fokusem na własne niedoskonałości. Skupianie się na niedoskonałościach może powodować zakłopotanie otoczenia i potencjalnego partnera. Wiele osób myśl, w interakcjach z taką sobą myśli: "o co jej właściwie chodzi: ładna, mądra, gdzie są te wady o których mówi...prezentuje się przecież nienajgorzej". Tu kłamie się często temat perfekcjonizmu, o którym pisałam już wcześniej. Ale i temat  kompleksów...Kompleksy to wskaźnik niskiego poczucia wartości. Bariera przed bliskością,  o wielu twarzach. Więcej na temat tego, co można z nimi poczynić  w poście -

- Zżerają mnie kompleksy. Jak się ich pozbyć.

Złota zasada "najpierw warto pokochać siebie lub będąc w interakcji z 2 osobą, powoli sobie na miłość własną – zaakceptować wady, znać swoje zalety. Łatwiej wtedy poczuci i "usłyszeć" miłości 2. osoby".  Prowadzi ona również do tego, że 2. osoba jest dopełnieniem, a nie kwintesencją Nas.

Jak budować poczucie wartości - dobry pocztę to zapoznaje się z filmem na temat poczucia własnej wartości na Tedex YouTube ...Jeśli to nie wystarcza,  jest jeszcze terapeutyczna kozetką:) oraz bibliografia tematu.

Lęk przed bliskością...

Słów kilka o oswajaniu liska przez Małego Księcia...I sposobach na odstraszenie tego ostatniego... 

Lęk przed bliskością to jednym z wiodących tematów osób, pracujących nad trudnościami w relacjach lub mających problem ze znalezieniem bliskiej osoby.

Czasem osoby skrzywdzone przez kogoś w bliskiej relacji  - przez opiekuna - rodzica lub partnera, boją się bliskości i ją podświadomie bojkotują. Jedną z form tego bojkotu może być bycie - najeżanie się - bycie  opryskliwym i niemiłym w rozmowie z drugą osobą, na której nam zależy. Stwarzanie wrażenia, jakby ta osoba nic dla Nas nie znaczyła.

Ochrona przed bliskością 2 człowieka - ochronnego pancerza kompleksów

 Inną formą ochrony przed bliskością może być  

" szeroko rozumiane zaniedbywanie siebie - nie dbanie o siebie" - prowadzące do nałożenia ochronnego pancerza kompleksów. Osobie takiej mogą towarzyszyć myśli "nie kocham siebie - nie będą o siebie dbała i oszukiwała świat, ze wszystko jest ze mną ok". Pod spodem warstw kompleksów może być lęk, ze ktoś może podejść za blisko i zobaczyć, w takie osobie coś pięknego - podejsc, a później zmienić zdanie. Zasłanianie się kompleksami jest domeną wielu osób. Zaniedbywanie się może być powiązane z kompulsywnym objadaniem się  i nadwagą. Kompulsywne objadanie - redukuje napięcie, daje poczucie ulgi, ale i jest antidotum na samotności i panaceum na wolny czas. 

Nadmiarowe kilogramy dają schronienie, przed wrogim światem - bo najbardziej może skrzywdzić ten kto stroi najbliżej. Nieatrakcyjne "Ja: nie przyciągnie wybranka/ki. 

Tu przypomina mi się się początek książka Margaret Atwood " Pani wyrocznia". Jesli ktoś jest ciekawy, jak skończyły losy bohaterki, która przestał się ukrywać przed światem, dzięki zbędnym kilkgraomo, zapraszam do lektury książki. 

Druga strona medalu to "ubieranie się" w skorupę skrajnej chudości, która nie pozwał zobaczyć w
człowieku potencjalnego partnera zyciowego. Jedna z przyczyn jadłowstręt psychicznego, może być "funkcjonalna"  chcę pozostać w stadium dziecka i zatrzymać  czas. Anorekoja to często ucieczka przed dorosłą bliskością -  więcej o anoreksji w poście ten na temat.  

Fobia społeczna - boje się Twojej oceny - dlatego za randki i spotkania towarzyskie podziękuje...

Inna bariera, ku szczęściu z 2 osobą to lęk, o charakterze fobii społecznej, Fobia społecznato lęk przed tym, jak się zostanie ocenionym przez otoczenie - tu potencjalnego partnera. Powiązany jest oczywiście z obawa o to że zostanie się ocenionym źle. Może się ob manifestować w różnoraki sposób np. somatyzacjami podczas randki - np obawą,  że się wymiotuje na stół podczas jedzenia posiłku lub że powie się coś totalnie głupiego, usiądzie nie tak jak trzeba...wymieniać można w nieskończoność. 

Jelsiw występuje nagminnie i powoduje cierpienie - paralizuje  warto nad nim pracować. 

Nie jestem w stanie być z nikim, bo boję się, że ktoś będzie ode mnie lepszy..

Rywalizacja o władzę, "lepszość" w bliskiej relacji.. 

Niektóre osoby nie są w stanie utrzymać dłuższy czas relacji ponieważ mają potrzebę rywalizacji. Kiedy ktoś mówi im o swoich osiągnięciach, nie cieszą się z tą osobą tylko czują dotkliwy dyskomfort. Doszukują się minusów sukcesu tej osoby, tym samym umniejszają je. Przyczyną może być poczucie 
zagrożenia i gorszości w interakcji z innymi osobami. Rywalizując i wygrywając, z jednej strony czują się dowartościowane, z drugiej tracą 2. osobę, bo w relacji nie chodzi o współzawodnictwo, ale współdzielenie. Osoby takie maja znamiona rysów zaburzeń osobowości...

Lęki przed płcią przeciwną. 

Pewnie niektórym przychodzi do głowy, co ta baba pisze. Tak, tak...  przeciwną bywa powodem rozpadu związków. Czasem zdarza się, że ktoś był wychowywany w klimacie nienawiści  do płci przeciwnej lub w lęku przed nią. Najczęściej dotyczy to osób wychowywanych w rodzinach dysfunkcjonalnych- spolaryzowanych na krzywdę jednego z rodziców. o destrukcyjny np. z powodu alkoholizmu, despotyzmu. Rodzic będący ofiarą, lub tak się czujący, mówił negatywne rzeczy o partnerze - oprawcy,
czasem jednocześnie przestrzegając przed np. mężczyznami, związkami. Może to spowodować uogólnianie i lęk, w podanym przykładnie przed całym rodem męskim. Sprawia to dużo problemów interpersonalnych,  no i jest niesprawiedliwe, bo nie należny wszystkich mężczyzn/ kobiet stawiać pod jedną kreską.

Na temat lęku przed bliskości pisałam również szerzej w poście - na tematu zaburzeń osobowości. Większość podanych powyżej  przyczyn powiązań będzie z tematem rysów lub zaburzeń osobowości.. Zaburzenia osobowości to nieprawidłowe wzorce wchodzenia w interakcje z ludźmi i myślenia o sobie i świecie, które powstały w procesie dorastania...Dotykają wielki osób. Yang twórca terapii schematów mówił, ze ciężko szukać osoby bez jej rysów w dzisiejszych zabieganych czasach...Temat warty przyjrzenia zwłaszcza jeśli widzimy patera w naszym wchodzeniu w interakcje z ludźmi...wiece - odsyłam do postu. 

Manifestacji lęku może być wiele, łączy je to, że w człowieku jest bipolarność - z jednej strony chce bliskości, z drugiej się przed nią chroni.

Jak się uwolnić od lęku przed bliskością?

Oswajać bliskość -  z koleżanka lub kolega, z partnerem lub terapeuta. Jedno jest pewne - oswajanie bliskości trwa. Idąc analogią liska z Małego Księcia...niektórzy, podczas oswajania znudzą się i pójdą  do lasu  - wybiorą samotność lub próbują na skróty - jakie można się domyślić np. uzależnia do pornografii. Zachęca do uzbrojenia się w cierpliwość i wytrwałości, bo warto. 

Kolejny wątek - potencjalny problem - nazwałabym go "znajdę Go na własnych zasadach".  

– czyli podejście do życia pod tytułem „książę na białym koniu pojawi się w moim domu w salonie, a ja go powitam gryząc chrupki przed telewizorem”. Na wstąpienie filmik dla odważnych Rycerz na białym koniu w może wyglądać tak..:) Może, oczywiście przeżyć to samo, jak bohaterka tego "dokumentu", ale...może być jednak trochę inaczej...)

Aby być w relacji warto poznawać nowe osoby, bo w morzu jest dużo ryb, ale trzeba wypłynąć na morze żeby je spotkać. Zejść z przysłowiowego piedestału - pogadać trochę z ludźmi, a nie przybierać pozę bycia ponadto. Z czego może to wynikać? Być może ze schematu wyższości, o którym pisze Yang w ramach nurtu terapii schematów. Ta "Wyższość"  z ran, których ktoś doznał w przeszłości - unieważniania, pomijania czyjegoś znaczenia, wartości. Ktoś domaga się podświadomie, aby za rany z przeszłości odpowiedzieli wszyscy ludzie i że należny mu się wyjątkowa uwaga i gratyfikacja po prostu, dlatego że jest.

Jestem inny nigdy nikogo nie znajdę...

Każdy za Nas jest wyjątkowy i jedyny w swoim rodzaju. Są jednak osoby, którzy patrząc na świat przyjmując fokus na inne aspekty osoby, świata. Są to między innymi osoby należąc do spektrum autyzmu. Potrzebują więcej czasu i energii, aby zrozumieć interakcje miedzy ludźkie. Te osoby również szukają bliskości. Czasem ich bliskość jest trochę inaczej definiowana niż przez osoby normotypowe. Miłości i szukaniu partnera lub partnerki przez osoby ze spektrum autyzmu chciałby poświęci  oddzielny post - dziś napisz, ze wiele z tych osób znajduje i  jest w szczęśliwych relacjach. To mit, ze są skazane na samotność. 

Pochylmy się nad syndromem desperacji

Desperacja - sytuacji, kiedy każdą nowo poznaną osobę traktujemy, jako potencjalnego partnera nie może skończyć się dobrze. Za szybkie przeskakiwanie do konkretu powoduje lęk i niepokój w 2. osobie. Relacje, poznawanie się i przechodzenie do kolejnego etapu, mają swoje tempo. Nie zawsze jest tak, że człowiek zakochuje się od 1. wejrzenia. Większość osób poznaje, ze to ten będąc w relacji. Z czasem, gdy poczuje, że osoba pasuje do ich wyobrażenia o partnerze i jest im dobrze w relacji, przechodzi do etapu
bycia w związku. Czyli słowa powoli, z uwagą na siebie i partnera . Osoby, które przeskakują do konkretów mogą mieć wspomniane wcześniej poczucie bycia gorszym. Mogą być również w lęku przed byciem innym, odstającym od środowiska, zwłaszcza gdy w jego otoczeniu, wszyscy kogoś mają. Szukają kogokolwiek, a nie tego kogoś dla siebie, nadają temu zawrotne tempo. Nie przynosi to radości na dłuższa metę. 

Przyczyn trudności w wchodzeniu w relacje jest na pewno bardzo dużo. Każdą osobę, z uporczywymi problemami namawiam do skonceptualizowania tematu, czyli poszukania przyczyn trudności w jej konkretnym przypadku. Zachęcam do zrobienia tego z udziałem terapeuty, daje to możliwości przepracowania ewentualnych trudności.

Bez względu na to, jak się wygląda i jakie ma wykształcenie, ma się prawo i szansę do bycia w relacji. Chyba, że ktoś świadomie nie chce, co w moim odczuciu też jest ok. Nie wszyscy muszą być tacy sami i chcieć tego samego. Pozdrawiam w klimacie walentynkowym, do następnego wpisu.